Met het voorstel van de Nederlandse regering om taalvaardigheid en burgerschap te koppelen, dacht ik dat het misschien tijd werd om naar alternatieve manieren te kijken om grip te krijgen op het Nederlands.
Mijn eigen ervaring met het verdiepen in het Nederlands begon 11 jaar geleden en wordt nog steeds gekenmerkt door herinneringen aan woordenlijsten die vol klinkers leken. Ondanks dat ik hier al een tijdje woon en Nederlands kan spreken en lezen, zeg ik nog steeds dat ik het niet kan schrijven. Ik betreur deze tekortkoming en zou willen dat ik de taal waarin ik leef beter had begrepen.
Met dit in gedachten was ik geïnteresseerd in het onderzoeken van alternatieven voor het leren van Nederlands en het wegnemen van de barrières voor het ervaren van de cultuur die ten grondslag ligt aan de taal. Het vermogen om een taal te spreken is geen bewijs van culturele competentie, en het heeft ook geen verband met het niveau van comfort dat we voelen om hier te wonen.
Onlangs heb ik een ervaring gehad waarvan ik denk dat het een prachtige aanvulling is op het traditionele inburgerings- en taalleerproces. Ik vraag me af of het iets is dat we op grotere schaal zouden kunnen overwegen, zodat meer expats zich hier thuis kunnen voelen?
Ik was uitgenodigd om een voorstelling bij te wonen van traditionele Nederlandse countrydans en liedjes. Wat de ervaring interessant maakte, was de setting van een bejaardentehuis en buurthuis in Amsterdam.
Ik was gecharmeerd van de presentatie van de Nederlandse dansen, liederen en klederdracht. Alle artiesten waren er vrijwillig op een zondagmiddag. Ze waren erg trots op de kwaliteit van hun optreden en hadden al hun kostuums met de hand gemaakt en genaaid.
Dit alles geeft me een fascinerend inzicht in de Nederlandse geschiedenis en helpt verklaren hoe het leven zich hier door de jaren heen heeft ontwikkeld.
Een deel van de middag was ook het delen van koffie en het verplichte koekje met het publiek, en dit is waar ik gedwongen was Nederlands te spreken - en daar niet verlegen over te zijn! Ik hoefde me geen zorgen te maken om het goed te krijgen, ik moest gewoon praten, en de oude mensen waren verheugd om me te helpen en waardeerden mijn pogingen om met hen te praten.
Het was ook fascinerend om het publiek te horen praten over hun herinneringen en ervaringen - en het was deze interactie die me een veel duidelijker beeld gaf van de Nederlandse cultuur, geschiedenis en sociologie dan welke inburgeringscursus ooit zou kunnen bereiken.
Als je je thuis wilt voelen in Nederland, raad ik je ten zeerste aan om contact op te nemen met alle aspecten van de lokale gemeenschap. Praat met mensen, leer over hun ervaringen, hun geschiedenis en hun herinneringen. Dit kan je een veel dieper inzicht in Nederland geven dan je je kunt voorstellen en kan je helpen te begrijpen wat deze natie drijft.
Het beste van alles is dat deze kennis allemaal voor de deur staat - en het is gratis.
Dus zet de stap naar een alternatief inburgeringsproces. Vind de Nederlandse cultuur die je omringt en spring erin met nieuwsgierigheid en een open geest. Als u uw buren begrijpt, zult u zich thuis voelen in Nederland, en als u kunt laten zien dat u op zijn minst hun cultuur en geschiedenis probeert te begrijpen, kunnen zij uw worsteling met de taal daarbij over het hoofd zien!
